نحوه راه اندازی روتر دوم در شبکه خانگی

افراد به کار از خانه ادامه خواهند داد و به تعداد زیاد در کلاس‌ها از خانه شرکت خواهند کرد. این بدان معناست که دستگاه های متصل بیشتری در مکان های بیشتری در خانه شما وجود دارد. همچنین به این معنی است که افراد بیشتری اتصال اینترنت را به اشتراک می گذارند.

همچنین، ممکن است به این معنی باشد که در قسمت‌هایی از خانه خود به یک شبکه سیمی یا بی‌سیم نیاز دارید که قبلاً به آن نیاز نداشتید. ما چند راه برای اتصال دو روتر به شبکه خانگی خود را قوی تر کنید به شما نشان خواهیم داد.

چرا باید یک روتر دوم راه اندازی کنم؟

چندین راه برای افزودن روتر بی سیم دوم به شبکه خانگی شما وجود دارد. می توانید از آن به عنوان یک نقطه دسترسی یا تکرار کننده برای گسترش پوشش بی سیم استفاده کنید. می توانید یک شبکه جداگانه برای استفاده مهمانان راه اندازی کنید. یا می توانید از روتر دوم به عنوان سوئیچ برای افزودن پورت های اترنت بیشتر به شبکه خود استفاده کنید.

الزامات برای راه اندازی روتر دوم در خانه

هر روتر Wi-Fi را نمی توان به عنوان روتر دوم برای گسترش برد بی سیم یا به عنوان نقطه دسترسی (AP) تنظیم کرد. این چیزی است که شما نیاز دارید:

دسترسی سرپرست به روتر اصلی و ثانویه شما

برای تنظیم به عنوان یک AP یا سوئیچ، یک کابل اترنت برای اتصال دو روتر

اگر روتر دوم شما به دلیل قدیمی‌تر بودن قابلیت استفاده در این حالت‌های مختلف را ندارد، به دنبال به‌روزرسانی میان‌افزار باشید. به‌روزرسانی ممکن است قابلیت‌های خود را افزایش دهد.

برای این آموزش، ما از یک ایسوس RT-N300 به عنوان دومین روتر Wi-Fi خود استفاده می کنیم. روترهای شما احتمالاً متفاوت هستند. با این حال، مفاهیم مشابه چه D-Link، tp-Link، Linksys، Netgear یا هر یک از مدل های روتر خوب های موجود موجود باشد.

نحوه راه اندازی دومین روتر Wi-Fi به عنوان نقطه دسترسی بی سیم

اگر خانه برای اترنت سیم کشی شده است خود و می خواهید پوشش بی سیم عالی و دسترسی به اینترنت در همه جای شبکه خانگی خود داشته باشید، از روتر دوم به عنوان نقطه دسترسی (AP) استفاده کنید. با اتصال اترنت سریع و پایدار بین روتر ثانویه و روتر اصلی، پوشش Wi-Fi عالی خواهید داشت.

در روتر دوم، وارد شوید و به Administration>Operation Modeبروید و Access Point Modeرا انتخاب کنید، سپس ذخیره.

در این مرحله، به روتر اجازه دهید LAN IPرا تنظیم کند و به طور خودکار به سرور نام دامنه(DNS) متصل شود. سپس Nextرا برای ادامه انتخاب کنید..

در تنظیمات بی‌سیم، پیش‌فرض بلهرا برای آیا می‌خواهید از تنظیمات امنیتی بی‌سیم قبلی استفاده کنید، انتخاب کنید؟این به شما امکان می‌دهد متصل شوید. به AP با همان SSID و رمز عبور به عنوان روتر اصلی، که باعث انتقال یکپارچه بین این دو در هنگام حرکت می شود.

اگر می خواهید یک شبکه مهمانبا SSID و رمز عبور متفاوت بسازید، خیررا انتخاب کنید و سپس مقادیر مورد نیاز را تغییر دهید. شبکه مهمان کاملاً از شبکه شخصی شما جدا نخواهد بود. این فقط به این معنی است که شما مجبور نیستید رمز عبور شخصی خود را به اشتراک بگذارید. برای ادامه اعمال

را انتخاب کنید

روتر تنظیمات را اعمال می کند.

پورت WANروتر 2 را به یک درگاه LANدر روتر 1 مستقیماً یا از طریق شبکه خانگی سیمی وصل کنید. اکنون یک AP دارید.

7-ap-no-wall-jacks.png

نحوه راه اندازی دومین روتر Wi-Fi برای افزایش دامنه

اغلب روتر بی سیم در یک انتهای خانه، جایی که سرویس ها وارد خانه می شوند، تنظیم می شود. سپس انتهای خانه دارای سیگنال وای فای ضعیف یا بدون سیگنال است. راه‌اندازی روتر Wi-Fi دوم به‌عنوان توسعه‌دهنده دامنه Wi-Fi در جایی نزدیک به وسط خانه به شما امکان اتصال بی‌سیم را در هر نقطه از خانه‌تان می‌دهد، بدون اتصال اترنت سیمی به روتر اول.

خوشبختانه، بسیاری از روترهای جدید دارای یک فرآیند جادوگر برای تنظیم آن به عنوان یک توسعه دهنده برد بی سیم هستند. به عنوان مثال، Asus RT-N300 یک گزینه حالت تکرار کننده ساده در راه اندازی اولیه ارائه می دهد. برای تخمین محل قرار دادن دومین روتر بی سیم، از یک برنامه برای اندازه گیری قدرت سیگنال بی سیم و پیدا کردن جایی که شروع به افت می کند استفاده کنید. چند فوت به عقب برگردید تا قدرت سیگنال بهتری داشته باشید و این نقطه خوبی برای قرار دادن آن است.

حالت Repeater، سپس بعدیرا انتخاب کنید.

به پیوند یک دستگاه کشف ابزارتوجه کنید. آن پیوند مرده است، اما ما یک به ابزار Device Discovery Utility پیوند دهید جدید پیدا کردیم. همچنین یک برنامه ASUS Device Discovery برای iOS برای iPhone و iPad وجود دارد. Device Discovery Utility پیدا کردن آدرس IP روتر را پس از تنظیم به عنوان یک تکرار کننده بی سیم ساده تر و آسان تر می کند..

جادوگر سیگنال های بی سیم اطراف را اسکن می کند و شبکه های آنها را نشان می دهد. مال خود را از لیست انتخاب کنید. رمز عبور مورد استفاده برای اتصال به شبکه Wi-Fi خود را وارد کنید، سپس اتصالرا انتخاب کنید.

جادوگر یک آدرس IP استاتیک تنظیم می‌کند و زیرشبکه شبکه محلی و دروازه پیش‌فرض را جمع‌آوری می‌کند. این تنظیمات خوب هستند، آنها را به حال خود رها کنید و بعدیرا انتخاب کنید.

تنظیمات بی‌سیمپیش‌فرض برای اکثر افراد نیز مناسب است. آنها را همانطور که هستند رها کنید و اعمالرا انتخاب کنید. این باعث می شود رمز عبور بی سیم شما از طریق هر یک از روترها به شبکه خانگی شما متصل شود.

روتر اکنون به روتر اصلی Wi-Fi متصل می شود. وقتی این کار کامل شد، به صفحه مدیریت روتر باز نمی گردد، زیرا آدرس IP روتر دوم تغییر کرده است. اینجاست که به ابزار Device Discovery Utility نیاز دارید.

Device Discovery Utilityدانلود شده در مرحله 1را باز کنید تا آدرس IP جدید روتر دوم خود را دریافت کنید. آدرس IP را در مرورگر وب خود وارد کنید تا به سایت مدیریت روتر بروید و وارد شوید.

به تنظیمات پیشرفته>بی سیمبروید و دستیار رومینگرا از غیرفعال کردنبه فعالتغییر دهید span>. تنظیم پیش فرض RSSI 70-dBm برای اکثر موقعیت ها خوب است. این بدان معناست که وقتی روتر دوم دستگاهی با قدرت سیگنال کمتر از -70 دسی بل را ببیند، از آن جدا می شود. اکنون دستگاه می تواند سعی کند به روتر اصلی شما متصل شود و یک انتقال یکپارچه بین این دو ایجاد کند. این شبیه نحوه انتقال تماس تلفن همراه شما از برجی به برج دیگر در حین رانندگی است. اعمالرا انتخاب کنید.

ممکن است چند دقیقه طول بکشد تا تمام شود. اکنون در اطراف روتر دوم خود پوشش بی سیم دارید.

نحوه راه اندازی روتر دوم به عنوان سوئیچ

بیشتر شبکه های خانگی یک مودم/روتر ترکیبی با 4 یا 5 پورت اترنت در پشت برای اتصالات سیمی دارند. هنگامی که آن پورت ها پر شدند، و همچنان می خواهید اتصالات سیمی داشته باشید، چه کار می کنید؟ از روتر خود به عنوان سوئیچ استفاده کنید. برای این کار می توانید از روتر اترنت نیز استفاده کنید..

روتر 1 را با کابل اترنت به روتر 2 وصل کنید. یک طرف آن به پورت LAN یا اولین روتر و دیگری به پورت LAN روتر متصل می شود. پورت WAN را نادیده بگیرید. از کابل اترنت دیگری برای اتصال روتر دوم به رایانه خود استفاده کنید.

به اولین روتر وارد شوید و محدوده IP را که پوشش می دهد یادداشت کنید. در این مثال، زیرشبکه 192.168.2.0/24 است و محدوده آدرس های IP قابل ارائه از 192.168.2.10 تا 192.168.2.254 است. آدرس‌های IP که به 1 تا 9 ختم می‌شوند برای سرور DHCP در دسترس نیستند، بنابراین می‌توانند به‌عنوان آدرس‌های IP ثابت ارائه شوند و باعث تداخل IP در شبکه نشوند.

به صفحه مدیریت روتر دوم متصل شوید و به تنظیمات پیشرفته>LAN>LAN IPبروید تا پیدا کردن و اتصال به آن آسان تر شود. دوباره روتر، یک IP ثابت به روتر بدهید که با روتر اول شما متفاوت است، اما در همان زیرشبکه. ما از 192.168.2.2 استفاده می کنیم. اطمینان حاصل کنید که ماسک زیر شبکه با ماسک زیر شبکه اولین روتر مطابقت دارد. اعمالرا انتخاب کنید. برای اتصال مجدد باید 192.168.2.2 را در نوار مکان مرورگر وارد کنید.

به تب DHCP Serverبروید و DHCP را غیرفعال کنید. فقط روتر 1 باید به عنوان سرور DHCP عمل کند و آدرس های IP را اختصاص دهد.

در صورت امکان، دسترسی بی سیم را خاموش کنید. به بی‌سیم>حرفه‌ایبروید و فعال کردن رادیورا روی خیرتنظیم کنید. اگر روتر شما این گزینه را ندارد، دسترسی بی‌سیم را تا حد امکان با پنهان کردن شناسه مجموعه خدمات (SSID) که به نام Wi-Fi شما نیز شناخته می‌شود، ایمن کنید و گذرواژه‌های دسترسی بسیار قوی را تنظیم کنید. این مانع از اتصال هر کسی به عنوان یک دستگاه بی سیم، تصادفی یا عمدی به آن می شود. اکنون می توانید دستگاه های بیشتری را از طریق اترنت به شبکه خانگی خود وصل کنید و آنها را به پورت های LAN باقی مانده متصل کنید.

متصل شوید

اکنون حداقل از یک چیز در شمع عذاب الکترونیک خود استفاده می کنید و شبکه خانگی شما حتی بهتر است. آیا ایده دیگری برای استفاده از روتر دوم دارید؟ به ما اطلاع دهید.

.

پست های مرتبط: