اگر به دنبال یک تلویزیون HD جدید هستید، احتمالاً متوجه شده اید که برخی از مدل های 4K دارای ویژگی به نام HDR (محدوده دینامیکی بالا) هستند.
HDR فناوری است که به طور چشمگیری روشنایی و کنتراست نمایشگر را بهبود می بخشد. HDR از نظر عینی برتر از فناوری تلویزیون های قدیمی است، اما همه مجموعه ها یکسان ایجاد نمی شوند و HDR یک استاندارد یکپارچه نیست. با این وجود، HDR بهترین تجربه تلویزیونی را ارائه می‌کند، و ما دلیل آن را توضیح خواهیم داد.
بخش آسان: 4K
ساده‌ترین بخش فناوری برای درک، بیت "4K" است. این به سادگی به وضوح تلویزیون اشاره دارد. "رزولوشن" در این زمینه به معنای تعداد پیکسل های تلویزیون است. اکثر تلویزیون های "4K" UHD یا "فوق العاده بالا" هستند، که وضوح کمی کمتر از مناسب 4 ک استاندارد مورد استفاده در هالیوود حرفه ای است. تولید فیلم سینمایی.
یک تلویزیون UHD دارای شبکه پیکسلی 3840×2160 پیکسل است. این عدد چهار برابر تعداد پیکسل های یک نمایشگر FHD (Full HD) است. وضوح UHD به هیچ وجه به HDR مربوط نیست. نمایشگرها بدون توجه به وضوحی که دارند می توانند HDR را ارائه دهند. به عنوان مثال، مانیتورهای کامپیوتر با کیفیت 1440p و پنل‌های تلفن همراه، با وجود رزولوشن پایین‌تر از 4K UHD، HDR را ارائه می‌کنند.
HDR چیزی است که تقریباً به طور انحصاری با رزولوشن 4K یا بالاتر در مورد تلویزیون جفت شده است. بنابراین جای تعجب نیست که این دو مشخصات تلویزیون در یک نفس صحبت می شوند.
محدوده پویا چیست؟
محدوده دینامیکی یک تلویزیون اساساً فاصله بین میزان تاریکی و روشنایی صفحه نمایش است. اگر کمی شبیه نسبت کنتراست به نظر می رسد، کاملاً در اشتباه نیستید.
با این حال، محدوده دینامیکی بیشتر به این موضوع می‌پردازد که چگونه می‌توان جزئیات را در تاریک‌ترین و روشن‌ترین قسمت‌های یک تصویر حفظ کرد، قبل از اینکه سیاه‌های «خردشده» و سفیدهای «بیرون‌رفته» شوند.
ممکن است آن قسمت بدنام بازی تاج و تخت را به خاطر بیاورید که در آن صحنه ها آنقدر تاریک بود که بسیاری از بینندگان چیزی جز یک تصویر سیاه مات نمی دیدند. سازندگان سریال آنقدر محدوده دینامیکی را پایین آورده بودند که تلویزیون‌های سطح پایین (که اکثر مردم دارند) به سادگی قادر به بازتولید جزئیات نبودند.
محدوده دینامیکی استاندارد در مقابل محدوده دینامیکی بالا
.محدوده پویای محتوا و نمایشگرها استاندارد شده است تا افرادی که به محتوای ویدیویی تسلط دارند، محدودیت‌هایی را که می‌توانند در آن کار کنند، بدانند. محتوای SDR یا محدوده تعریف استانداردناشی از محدودیت‌های تکنولوژیکی در فناوری دوربین و نمایشگر است.
دوربین‌ها و نمایشگرهای مدرن می‌توانند طیف وسیع‌تری از روشنایی و تاریکی را ضبط و تولید کنند. نه تنها این، بلکه می‌توانند جزئیات را در آن قسمت‌های تاریک و روشن تصویر که قبلاً گم شده بودند، ضبط و بازتولید کنند.
تمام کاری که HDR انجام می‌دهد این است که این محدوده را افزایش داده و اطلاعات موجود را که دوربین‌ها ضبط می‌کنند و صفحه نمایش می‌توانند نشان دهند، افزایش دهد. اگر با دوربین SDR محتوا تولید کنید، هیچ پیشرفتی در صفحه نمایش HDR نخواهید دید. به همین ترتیب، اگر محتوای HDR را روی یک صفحه SDR قرار دهید، شبیه محتوای SDR خواهد بود.
استانداردهای HDR
پنج استاندارد HDR در زمان نگارش این مقاله وجود دارد: HDR10، HDR10+، HLG، Dolby Vision و Advanced HDR توسط Technicolor.
HDR10
گسترده‌ترین استاندارد HDR که پشتیبانی می‌شود، HDR10 است. تقریباً همه نمایشگرهای HDR از HDR10 پشتیبانی می کنند و بیشتر محتوای HDR در HDR10 موجود است. استانداردهای دیگر در اجرای اصلی HDR بهبود می‌یابند، و معمولاً فقط مجموعه‌های ارزان‌تری هستند که فقط از HDR پشتیبانی می‌کنند.
HDR یک استاندارد باز نسبتا ساده است که توسط اتحاد UHD ، کنسرسیومی که مسئول تعریف استاندارد وضوح UHD است، ایجاد شده است. برای اینکه تلویزیون با HDR10 مطابقت داشته باشد، باید استانداردهای فنی اوج روشنایی و نسبت کنتراست را رعایت کند.
فرادادهHDR، که اطلاعات اضافی درباره سطوح نور کدگذاری شده در محتوای HDR است، در مورد HDR10 ثابت است. این بدان معناست که سطوح روشنایی و کنتراست مشخص شده صرف نظر از نمایشگر یا صحنه خاصی که در حال تماشای آن هستید یکسان است. این برخلاف استانداردهای HDR است که از فراداده پویا استفاده می‌کنند، که این مقادیر روشنایی و کنتراست را بر اساس هر صحنه تغییر می‌دهد.
HDR10+
اتحاد UHD HDR10+ را تعریف نمی کند. در عوض، توسط سامسونگ، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان تلویزیون در جهان، تعریف شده است.
همانطور که از نام آن پیداست، HDR10+ بر اساس HDR10 ساخته شده است. این کار را با افزودن ابرداده پویا انجام می دهد، به این معنی که اهداف HDR بر اساس صحنه فعلی هستند. سامسونگ HDR10+ را مانند HDR اصلی به یک استاندارد باز تبدیل کرده است. بنابراین هر کسی می‌تواند این گواهینامه را در صورتی که با الزامات روی کاغذ مطابقت داشته باشد، در تلویزیون خود قرار دهد..
Dolby Vision HDR
Dolby Vision یکی از استانداردهای مهم HDR است و تعداد زیادی تلویزیون و دستگاه های رسانه ای رده بالا برای پشتیبانی از آن پیدا خواهید کرد. برای مثال، آخرین نسل کنسول های Xbox از Dolby Vision پشتیبانی می کند.
گواهینامه Dolby Vision تا حدودی چالش برانگیزتر از HDR10 یا HDR10+ است زیرا یک استاندارد دارای مجوز است. تلویزیون‌ها و سایر دستگاه‌های HDR برای نمایش برچسب Dolby Vision باید گواهینامه خود را دریافت کنند.
این استاندارد از فراداده پویا استفاده می کند. این بدان معناست که تصویر با قابلیت‌های تلویزیون HDR دارای گواهی Dolby خاص شما تنظیم می‌شود، که تنظیمات سازنده در آن تعبیه شده است که به تفسیر نحوه نمایش محتوای تسلط یافته در Dolby Vision کمک می‌کند.
Hybrid Log-Gamma (HLG)
Hybrid Log-Gamma متفاوت از HDR10 یا Dolby Vision عمل می کند. این استاندارد متادیتا ندارد. در عوض از یک محاسبه برای تعیین سطح روشنایی صفحه نمایش HDR در امتداد منحنی گامای SDR استفاده می کند.
این استاندارد برای پخش‌کننده‌ها ایجاد شده است که به یک سیگنال واحد اجازه می‌دهد در هر دو مجموعه SDR و HDR کار کند. با این حال، تعداد بسیار کمی از تلویزیون‌های 4K در حال حاضر از HLG پشتیبانی می‌کنند، بنابراین اگر سطح پذیرش بیشتری وجود نداشته باشد، HLG آینده نامشخصی دارد.
HDR پیشرفته توسط Technicolor
Technicolor نامی است که برای هر کسی که به سینما علاقه دارد می شناسد. این شرکت پیشگام بسیاری از فناوری نمایش صنعت فیلم بود.
HDR پیشرفته توسط Technicolor تلاشی برای آوردن بخشی از این دانش به HDR است، اما در مقایسه با Dolby Vision و HDR 10 بسیار کوچک‌ترین است، بنابراین نبردی دشوار است.
برای بدتر شدن اوضاع، سه استاندارد در خانواده Technicolor HDR وجود دارد: SL-HDR1، SL-HDR2، و SL-HDR3. SL-HDR1 با SDR سازگار است و آن را به گزینه ای مناسب برای پخش هایی مانند HLG تبدیل می کند. SL-HDR2 دارای ابرداده پویا است و استاندارد رقیب HDR10+ و Dolby Vision است. SL-HDR3 هنوز در حال توسعه است.
ال‌جی، رقیب اصلی سامسونگ، تمایل دارد طیف گسترده‌تری از استانداردهای پشتیبانی‌شده HDR را با تلویزیون‌های خود شامل شود، از Technicolor پشتیبانی می‌کند و همچنین مجموعه‌هایی با پشتیبانی از این استاندارد را خواهید دید که با نام تجاری فیلیپس به فروش می‌رسند.
HDR بر بازتولید رنگ تأثیر می گذارد
.در حالی که HDR بیشتر در مورد حداکثر روشنایی و تاریکی است، رنگ نیز تحت تأثیر قرار می گیرد. با داده های درخشندگی اضافی که در ویدیوی HDR تعبیه شده است، گرفتن و بازتولید سایه های رنگ بیشتری ممکن می شود.
بنابراین، نمایشگرهای HDR خوب روشن تر و رنگارنگ تر از صفحه نمایش های SDR معمولی هستند. یک صفحه نمایش HDR به دلایل دیگری غیر از محدوده HDR خود می تواند بازتولید رنگ ضعیفی داشته باشد، اما در عمل، رنگ بهتر معمولاً با HDR بهتر همراه است.
گستره رنگ HDR
کسانی که بر محتوای HDR تسلط دارند تا با استانداردهای خاص HDR مطابقت داشته باشند، طیف رنگی مشخصی دارند. Dolby Vision از طیف رنگی گسترده REC.2020 استفاده می کند. HDR10 از گستره DCI-P3 باریک‌تر، اما گسترده‌تر از گستره استاندارد HD، REC.709 استفاده می‌کند.
فقط به این دلیل که یک استاندارد HDR طیف گسترده ای از رنگ ها را ارائه می دهد، به این معنی نیست که هر تلویزیون HDR می تواند همه آنها را بازتولید کند یا این کار را با دقت انجام دهد. صفحه نمایش ها اغلب به عنوان پوشش دادن درصدی از طیف رنگی خاص رتبه بندی می شوند و اعداد بالاتر بهتر هستند.
شما به محتوای HDR نیاز دارید
اگر از بحث تا کنون مشخص نیست، باید تلویزیون 4K HDR خود را با محتوای HDR تغذیه کنید تا از مزایای آن بهره مند شوید. نه تنها این، بلکه برنامه‌های تلویزیونی یا فیلم‌ها باید بر استاندارد HDR که تلویزیون شما پشتیبانی می‌کند تسلط داشته باشند.
به عنوان مثال، نتفلیکس با دو فرمت HDR پخش جریانی می کند: HDR10 و Dolby Vision. برنامه نتفلیکس به طور خودکار تشخیص می دهد که تلویزیون و دستگاه پخش جریانی شما از چه نوع HDR پشتیبانی می کند و سپس نوع صحیح محتوا را پخش می کند. سرویس های پخش مختلف معمولا حداقل از HDR10 پشتیبانی می کنند. Amazon Prime Video از HDR10+ پشتیبانی می کند و برخی از عناوین نیز در Dolby Vision موجود هستند.
وقتی نوبت به جمع‌آوری رسانه فیزیکی تسلط بر HDR می‌رسد، تنها گزینه شما 4K Ultra HD بلوری است. این با فناوری استاندارد Blu-ray متفاوت است، که تنها از وضوح 1080p پشتیبانی می کند و فضای خالی کافی برای اطلاعات HDR ندارد. همچنین به یک پخش کننده بلوری UHD نیاز دارید که باید از HDR نیز پشتیبانی کند.
تبدیل SDR به HDR
ممکن است با «تبدیل» محتوای SDR به HDR بهره بیشتری ببرید. بسیاری از تلویزیون‌ها گزینه‌ای برای فعال کردن نوعی شبه HDR دارند که در آن محتوای SDR تجزیه و تحلیل می‌شود و نرم‌افزار تلویزیون «حدس می‌زند» اگر HDR بود چه شکلی بود..
نتایج بسته به الگوریتم خاصی که تلویزیون از آن استفاده می کند، می تواند بسیار متفاوت باشد. اما در بسیاری از موارد، تصویری پیشرفته ارائه می دهد.
در جدیدترین کنسول‌های ایکس‌باکس، ویژگی‌ای به نام «خودکار HDR » نیز خواهید یافت که اطلاعات HDR را به بازی‌هایی که با پشتیبانی HDR ساخته نشده‌اند، تزریق می‌کند. این که بار دیگر چقدر خوب کار می کند، بر اساس مورد به مورد متفاوت است.
هنگام خرید تلویزیون های 4K HDR به دنبال چه چیزی باشید
فقط به این دلیل که یک تلویزیون جدید به عنوان تلویزیون HDR 4K برچسب گذاری شده است، به این معنی نیست که از مزایای کیفیت تصویری که فکر می کنید برخوردار هستید. چندین جنبه از هر تلویزیون جدید با HDR وجود دارد که باید به دقت به آنها توجه کنید.
پشتیبانی استاندارد HDR پیشرفته
تقریباً همه تلویزیون‌های HDR از HDR10 پشتیبانی می‌کنند، اما باید از تلویزیون‌هایی که فقطاز HDR10 پشتیبانی می‌کنند اجتناب کنید. سعی کنید از مجموعه‌ای استفاده کنید که حداقل از HDR10+، Dolby Vision یا هر دو پشتیبانی می‌کند. در حال حاضر، این دو استاندارد متداول هستند و پیشرفت قابل توجهی نسبت به استاندارد HDR10 دارند.
انطباق واقعی HDR
برچسب HDR در تلویزیون 4K واقعاً به چه معناست؟ یکی از ملاحظات ضروری حداکثر روشنایی است. روشنایی با «Nits» اندازه‌گیری می‌شود و تلویزیون‌های HDR خوب معمولاً حداقل 600 نیت حداکثر روشنایی را تولید می‌کنند، در حالی که تلویزیون‌های HDR سطح بالا 1000 نیت یا بیشتر تولید می‌کنند. در عمل، بسیاری از تلویزیون‌های ارزان‌قیمت تنها 100 تا 300 نیت تولید می‌کنند، بنابراین نمی‌توانند تصویر HDR مناسبی را تولید کنند.
همیشه ایده خوبی است که سطوح روشنایی آزمایش شده توسط انتشارات شخص ثالث مانند RTings یا گزارش های مصرف کننده را بررسی کنید تا ببینید آیا تلویزیون مورد نظر شما به اندازه کافی روشن است یا خیر. نمایشگر HDR باشد.
تکنولوژی نور پس زمینه و صفحه نمایش
تکنولوژی‌های تلویزیونی متعددی در بازار وجود دارد، و آنها رویکردهای متفاوتی برای تولید تصاویر و ایجاد روشنایی دارند.
OLED (دیودهای ساطع نور ارگانیک) به طور کلی بهترین نمایشگرهای HDR هستند. OLED یک فناوری انتشاری است، به این معنی که پیکسل های صفحه نمایش نور خود را تولید می کنند. تلویزیون‌های OLED می‌توانند رنگ مشکی کاملی داشته باشند، زیرا پیکسل‌ها می‌توانند بسیار کم نور یا حتی کاملاً خاموش شوند. اگرچه اکثر OLED ها آنقدر روشن نیستند، نسبت کنتراست به آنها کمک می کند تا زمانی که در یک محیط تاریک تماشا می کنید، تصاویر HDR فوق العاده ای تولید کنند.
.
تلویزیون های ال ای دی ال سی دی رایج ترین نوع تلویزیونی هستند که می توانید پیدا کنید. LCD یک فناوری انتقال دهنده است، به این معنی که نور توسط یک نور پس زمینه که از طریق پنل LCD می تابد تامین می شود. این امر تاریک شدن صفحه نمایش را محدود می کند زیرا وقتی پیکسل ها خاموش هستند، نور پس زمینه همچنان می تابد.
فناوری‌های جدید LED مانند تیره‌کردن موضعی، QLED، Mini LED، و Micro LED، LCDها را بدون ایرادات صفحه‌نمایش‌های OLED به نمایشگرهای OLED نزدیک‌تر می‌کنند. یک صفحه نمایش LED با بسیاری از مناطق کم نور محلی یا فناوری Mini LED به احتمال زیاد تصاویر HDR بسیار بهتری نسبت به یک LED با نور لبه بدون کم نور ایجاد می کند.
ورودی های HDR محدود
در حالی که ممکن است تلویزیون شما از HDR پشتیبانی کند و حتی تصویر HDR مناسبی ارائه دهد، ممکن است از HDR در همه ورودی‌های خود پشتیبانی نکند. برخی از تلویزیون های HDR میان رده یا پایین رده تنها از HDR در ورودی HDMI 1 پشتیبانی می کنند.
بنابراین اگر چندین دستگاه سازگار با HDR مانند پلی‌استیشن 5، اپل تی‌وی، روکو یا دستگاه Google TV دارید، باید از تقسیم کننده HDMI یا سوئیچ استفاده کنید تا از محتوای HDR لذت ببرید. در هر دو دستگاه اگر تلویزیون هوشمند دارید، هر برنامه‌ای که روی تلویزیون اجرا می‌شود تا زمانی که از آن پشتیبانی می‌کند، HDR خواهد داشت.
دستگاه‌هایی که از HDR پشتیبانی نمی‌کنند، مانند نینتندو سوییچ ، باید به ورودی‌های غیر HDR وصل شوند. خبر خوب این است که برای HDR به کابل HDMI خاصی نیاز ندارید. هر کابل HDMI تایید شده کار خواهد کرد.
بررسی های حرفه ای مهم است
خواندن نظرات حرفه‌ای توسط نشریاتی که از تجهیزات تخصصی استفاده می‌کنند برای بررسی اینکه آیا عملکرد ادعا شده مطابق با عملکرد دنیای واقعی است، ضروری است. فقط چند دقیقه طول می‌کشد تا ببینید آیا تلویزیون 4K HDR که می‌خواهید بخرید به همان خوبی است که اعداد روی کاغذ نشان می‌دهند.
نگاه به سمت روشن
سازندگان تلویزیون مانند سونی، سامسونگ و ال‌جی به سختی تلاش کرده‌اند تا HDR را روی محصولات خود تقویت کنند و از چندین استاندارد رقیب پشتیبانی کنند. در حالی که هنوز همه حدس می زنند کدام استانداردهای HDR جهانی ترین استانداردها خواهند شد، تقریباً هیچ تلویزیون HDR وجود ندارد که بتوانید بخرید که از HDR10 یا Dolby Vision پشتیبانی نکند.
فکر نمی‌کنیم مصرف‌کننده معمولی باید خیلی نگران جنگ‌های قالب HDR باشد. بهتر است به مشخصات اصلی تلویزیونی که در نظر دارید توجه کنید و مطمئن شوید که دستگاه های دیگر شما مانند کنسول ها، ست تاپ باکس ها و پخش کننده های بلوری UHD با استانداردهای خاصی که تلویزیون شما پشتیبانی می کند کار می کنند..
.