داشتن اتصال به اینترنت تقریباً برای همه کارهایی که این روزها انجام می دهیم بسیار حیاتی است. به لطف اتوماسیون خانه ، سرویس های پخش جریانی و دستگاه های هوشمند شخصی ، مهم است که کل خانه یا محل کار خود را با اتصال خوب پوشش دهید.
وقتی می خواهید محیط خود را تحت پوشش اینترنت قرار دهید ، گزینه های متعددی وجود دارد. شبکه های مش ، توسعه دهنده های Wi-Fi و نقاط دسترسی سه انتخاب اصلی هستند که باید برای اکثر مردم در نظر گرفته شود. ما قصد داریم تفاوت ها و مزایای کلیدی هر فناوری را توضیح دهیم.
آیا به شبکه بزرگتری نیاز دارید؟
قبل از اینکه تصور کنید که باید برای تجهیزات جدید شبکه هزینه کنید ، احتمالاً بیش از چند کار را می توانید برای بهبود پوشش Wi-Fi موجود انجام دهید. برای امتحان برخی از آنها ، به 10 راه برای تقویت سیگنال وای فای ضعیف سر بزنید و ببینید آیا نمی توانید از تنظیمات موجود خود افزایش رایگان دریافت کنید.
توسعه دهنده های Wi-Fi: آیا می توانید این کار را تکرار کنید؟
این دستگاه ها با نام های مختلفی مانند "توسعه دهنده" ، "تکرار کننده" و "تقویت کننده" به فروش می رسند. همانطور که از نامها مشخص است ، این دستگاه ها سیگنال Wi-Fi موجود شما را از روتر اصلی گرفته و آن را تکرار می کنند. تکرارکننده ها در لبه های ردپای Wi-Fi موجود شما قرار می گیرند. آنها بسته های داده ای که به روتر Wi-Fi شما رفت و آمد می کنند را رهگیری می کنند و سپس آنها را با قدرت سیگنال کامل مجددا ارسال می کنند.
مزایا
این دستگاه ها معمولاً ساده هستند برای راه اندازی و عملکرد مناسب برای رایانه های رومیزی ، چاپگرهای Wi-Fi و تلویزیون های هوشمند که مجبور نیستند در خانه حرکت کنند.
معایب
از جنبه منفی ، زمان پردازش برای تکرار سیگنال به پهنای باند و تأخیر آسیب می رساند لازم است. معمولاً توسعه دهنده ها نصف پهنای باند روتر اصلی شما را ارائه می دهند. بنابراین اگر به سرعت کامل اتصال به اینترنت نیاز دارید یا یک بازیگر آنلاین آنلاین هستید ، تکرارکننده ها راه حل مناسبی برای شما نیستند.
توسعه دهنده های Wi-Fi معمولاً به عنوان یک شبکه جداگانه ظاهر می شوند. به عبارت دیگر ، شما یا به روتر اصلی یا توسعه دهنده متصل خواهید شد. متأسفانه ، دستگاه هایی مانند تلفن های هوشمند معمولاً به شبکه های دیگر منتقل نمی شوند تا زمانی که برای شبکه فعلی کاملاً خارج از محدوده هستید. بنابراین ، ممکن است مجبور شوید برای اطمینان از اتصال خود ، شبکه ها را به صورت دستی تغییر دهید.
چه کسانی باید از تکرارکننده ها استفاده کنند؟
تکرارکننده ها برای گسترش Wi-Fi شما مناسب هستند. رد پا در خانه برای اهداف عمومی این موارد شامل مرور وب ، پخش ویدیوها ، بارگیری نرم افزار و سایر کارهای روزمره است.
ما نمی توانیم آنها را برای مشاغل متوسط یا بزرگ توصیه کنیم. با این وجود ، آنها یک راه حل مناسب برای مشاغل کوچک هستند که نیاز به گسترش Wi-Fi دارند (به عنوان مثال) کل دفتر برنامه باز.
شبکه های مش: We Are Borg. مقاومت بیهوده است.
ساده ترین راه برای توضیح یک شبکه مش این است که از آن به عنوان یک ذهن روتر استفاده کنید. به جای یک روتر اولیه که به بیرون کشیده می شود ، یک شبکه مش از چندین واحد مسیریابی یکسان تشکیل شده است. همه آنها با یکدیگر و همچنین دستگاه هایی که به آنها متصل هستند صحبت می کنند. نتیجه در اصل یک روتر بزرگ توزیع شده است.
شرکت های بزرگ از فناوری شبکه مش برای چندین دهه استفاده کرده اند ، اما اخیراً آنقدر ارزان شده است که بتواند وارد بازار کاربران خانگی شود. این راه حل برتر برای بزرگنمایی یک ردپای Wi-Fi است.
مزایا
هنگامی که یک شبکه مش درست نصب و پیکربندی شود ، یک تجربه بدون دردسر را ارائه می دهد. هنگام حرکت در فضای خود نیازی به جابجایی دستی بین شبکه ها ندارید.
روترهای شبکه مش دارای سخت افزارهای تخصصی هستند که به آنها اجازه می دهد علاوه بر دستگاه هایی که سرویس می دهند با یکدیگر صحبت کنند. بنابراین آنها در مورد پهنای باند و تأخیر بسیار بهتر از تکرارکنندگان Wi-Fi عمل می کنند.
معایب
شبکه مش سیستم ها بسیار گرانتر از سایر راه حل ها هستند. اگرچه می توانید با یک یا دو واحد شروع کنید و سپس شبکه خود را با دسترسی به منابع افزایش دهید.
نصب و پیکربندی شبکه های مش پیچیده تر از سایر راه حل ها است. برخی از کاربران ممکن است هزینه خدمات نصب حرفه ای را علاوه بر هزینه های سخت افزاری بپردازند.
هرچند ، شبکه های مش مدرن با هدف کاربران خانگی نسبتاً کاربرپسند هستند و بسیاری از کارهای تعمیر و نگهداری را خودکار می کنند. به عنوان مثال ، ممکن است مجبور نباشید سیستم عامل هر واحد مش را به صورت جداگانه به روز کنید.
چه کسی باید از شبکه های مش استفاده کند؟
با این وجود که می توانید هزینه آن را پرداخت کنید ، شبکه های مش تقریباً برای همه بهترین راه حل هستند. مشاغل با هر اندازه ای باید شبکه های مش را در نظر بگیرند ، به ویژه اینکه می توان آنها را در صورت نیاز گسترش داد و به آنها اجازه داد تا با سازمان رشد کنند. یک شبکه مش به شدت در نظر بگیرید.
نقاط دسترسی: اتاق Wi-Fi VIP
نقطه دسترسی دستگاهی است که شبکه Wi-Fi محلی خود را جدا از روتر اولیه این اتصال با استفاده از کابل اترنت به اتصال اصلی اینترنت متصل است و اطمینان حاصل می کند که به پهنای باند اینترنت با تأخیر کم دسترسی دارد.
مزایا
نقاط دسترسی به شما اجازه می دهد به یک اتاق یا منطقه خاص با شبکه Wi-Fi جداگانه خود سرویس دهید. در نتیجه ، آنها مشکلات کاهش پهنای باند را ندارند که تکرارکنندگان Wi-Fi از آن رنج می برند.
معمولاً بسته به نحوه پیکربندی شبکه ، دستگاههای متصل به نقطه دسترسی نمی توانند به دستگاههای سایر شبکه های Wi-Fi متصل شوند ، حتی اگر اتصال اینترنت یکسانی داشته باشند. این یک ویژگی ایمنی مطلوب در بسیاری از موارد است.
برخی از نقاط دسترسی از PoE (Power over Ethernet) نیز پشتیبانی می کنند ، بنابراین فقط باید کابل اترنت را نصب کنید و نگران پریز برق مجاور نباشید. .
معایب
مهمترین عیب نقاط دسترسی این است که باید کابل کشی اترنت را نصب کنید. این می تواند به معنی حفر سوراخ در دیوارها و قرار دادن کابل از نقطه اتصال اصلی اینترنت به نقاط دسترسی باشد.
دستگاه های متصل به نقطه دسترسی نمی توانند به سایر شبکه های Wi-Fi دسترسی داشته باشند. بنابراین ، برای مثال ، اگر سرور پلکس در شبکه خانگی خود دارید ، مهمانانی که از نقطه دسترسی استفاده می کنند نمی توانند از آن استفاده کنند. همانطور که در بالا ذکر شد ، بسته به نیاز شما ، این نیز می تواند به عنوان یک مزیت تلقی شود.
چه کسی باید از نقاط دسترسی استفاده کند؟
وقتی می خواهید یک اتصال اینترنت را با چندین کاربر به اشتراک بگذارید ، نقاط دسترسی یک راه حل عالی هستند. برای مثال ، فرض کنید شما میزبان یک Airbnb هستید و می خواهید ارتباط فیبر خود را با مهمانان خود به اشتراک بگذارید. شما می توانید یک نقطه دسترسی در اتاق یا آپارتمان مهمان قرار دهید و آن را با استفاده از کابل اترنت به روتر اصلی خود وصل کنید.
سپس میهمانان می توانند به اینترنت دسترسی داشته باشند و دستگاه های متصل به نقطه دسترسی می توانند با هر یک صحبت کنند. سایر دستگاهها (مانند دستگاههای اتوماسیون خانگی) ، اما دستگاههای متصل به شبکه محلی خانگی شما ایمن هستند. رویکرد نقطه دسترسی در هتلها یا ساختمانهای اداری که در آن یک اتصال سریع اینترنت بین مستاجران یا مهمانان به اشتراک گذاشته شده است ، متداول است.
توسعه دهندگان Powerline: Best of All Worlds؟
برنامه های توسعه دهنده Powerline جالب هستند راه حلی که بسیاری از معایب منتخب روشهای فوق را برطرف می کند. فناوری Powerline از سیم کشی برق مس خانه شما برای انتقال ترافیک اترنت استفاده می کند.
واحد اصلی برق از طریق اترنت به دستگاه اینترنت شما (به عنوان مثال ، روتر فیبر) متصل می شود و سپس به دیوار متصل می شود. سپس هر جا که به اتصال اینترنت در خانه نیاز دارید ، واحدهای تقویت کننده را به پریزهای برق وصل می کنید.
معمولاً واحدهای توسعه دهنده خطوط برق یک نقطه دسترسی بی سیم و پورت های اترنت را ارائه می دهند. این امر اتصال دستگاه هایی مانند تلویزیون های هوشمند یا کنسول ها را در حین استفاده از دستگاه های Wi-Fi آسان می کند.
مزایا
این دستگاهها در هر جایی که پریز برق دارید ، اتصال مستقیم اترنت ارائه می دهند. شما می توانید تمام دستگاه های مجهز به اترنت خود را سیم کشی کرده و به معنای واقعی کلمه هوا را از ترافیک غیر ضروری Wi-Fi پاک کنید.
آداپتورهای خط برق نیازی به بستن کابل یا سوراخ در دیوارها ندارند. فقط چند اسبابک را وصل کنید.
نقاط دسترسی Wi-Fi بیشتر شبیه یک شبکه مشبک عمل می کند. همه آنها یکسان نام شبکه Wi-Fi پخش می کنند و بنابراین نیازی به تغییر شبکه به صورت دستی هنگام حرکت نیست.
معایب
برخی در خانه ها مدارهای الکتریکی جدا شده وجود دارد ، به این معنی که در بعضی از اتاق ها برق کش ها نمی توانند با دیگران صحبت کنند. شما باید این موضوع را با هرکسی که خانه را ساخته یا در نصب و راه اندازی برق کار کرده است تأیید کنید.
معمولاً سرعت اترنت در حال حاضر محدود به 600 مگابیت بر ثانیه است. دستگاه های گیگابیت اترنت در دسترس هستند اما هزینه بیشتری دارند.
چه کسانی باید از Powerline Extenders استفاده کنند؟
ما فکر می کنیم که توسعه دهنده های Powerline راحت ترین و مقرون به صرفه ترین راه حل هستند. برای بیشتر مردم. راه اندازی آنها ساده است ، نصب آنها آسان است و عملکردی بالاتر از نیازهای بیشتر افراد ارائه می دهد.
برای مقایسه و بحث کامل ، Wi-Fi Extenders در مقابل Powerline Adapters-کدام بهتر است؟