تقریبا در هر کجا که امروز میروید، یک شبکه WiFi وجود دارد که میتوانید به آن متصل شوید. در خانه، در دفتر و یا در کافی شاپ محلی وجود دارد، که تعداد زیادی از شبکه های WiFi وجود دارد. هر شبکه وای فای با نوعی امنیت شبکه راه اندازی شده است، یا برای هر کسی برای دسترسی یا محدودیت زمانی محدود که فقط مشتریان خاصی می توانند اتصال برقرار کنند، راه اندازی می شود.
هنگامی که به امنیت فای می آید، واقعا فقط چند گزینه وجود دارد شما، به خصوص اگر شما راه اندازی یک شبکه بی سیم خانگی. سه پروتکل امنیتی بزرگ امروز WEP، WPA و WPA2 هستند. دو الگوریتم بزرگ که با این پروتکل ها مورد استفاده قرار می گیرند TKIP و AES با CCMP هستند.
کدام گزینه امنیت برای انتخاب؟
اگر شما در مورد هر یک از این پروتکلها هیچ اطلاعات فنی ندارید و فقط می خواهید بدانید که کدام یک برای روتر بی سیم خود انتخاب کنید، سپس از لیست زیر دیدن کنید. این از امن ترین تا کمترین امنیت محسوب می شود. گزینه ای امن تر که می توانید انتخاب کنید، بهتر است.
اگر مطمئن نیستید که برخی از دستگاه های شما قادر به اتصال با استفاده از روش ایمن هستند، پیشنهاد می کنم آن را فعال کنید و سپس بررسی کنید اگر مشکلی وجود داشته باشد
شایان ذکر است که WPA2 Enterprise از کلیدهای به اشتراک گذاشته شده (PSK) استفاده نمی کند، بلکه از پروتکل EAP استفاده می کند و نیاز به سرور RADIUS باطن برای احراز هویت با استفاده از نام کاربری و رمز عبور دارد. PSK که با WPA2 و WPA مشاهده می کنید اساسا کلید شبکه بی سیم است که باید هنگام اتصال به شبکه بی سیم برای اولین بار وارد شوید.
WPA2 Enterprise راه پیچیده تر برای راه اندازی است و معمولا تنها در محیط شرکت ها یا در خانه های صاحبان فنآوری های هوشمندانه انجام می شود. در واقع، شما فقط قادر خواهید بود از گزینه های 2 تا 6 را انتخاب کنید، گرچه اکثر روترها حتی برای WEP و WPA TKIP حتی گزینه ای ندارند، زیرا آنها ناامن هستند.
Overview of WEP، WPA and WPA2
من نمی خواهم به جزئیات بسیار فنی در مورد هر یک از این پروتکل ها بپردازم، زیرا شما می توانید به راحتی گوگل آنها را برای اطلاعات بیشتر. اساسا، پروتکل های امنیتی بی سیم در مورد شروع در اواخر 90s آمده است و از آن به بعد در حال توسعه است. خوشبختانه، تنها چند نمونه از پروتکل ها پذیرفته شد و بنابراین بسیار ساده تر بود.
WEP
WEP یا حریم خصوصی مجاز کشیدر سال 1997 منتشر شد با استاندارد 802.11 برای شبکه های بی سیم.
WEP با رمزگذاری 64 بیتی شروع شد و در نهایت تمام رمزگذاری را با 256 بیت آغاز کرد، اما محبوب ترین پیاده سازی در روترها، رمزگذاری 128 بیتی بود. متاسفانه، خیلی زود پس از معرفی WEP، محققان امنیتی چندین آسیب پذیری را کشف کردند که به آنها اجازه می داد کلید WEP را در عرض چند دقیقه باز کند.
حتی با ارتقاء و رفع، پروتکل WEP همچنان آسیب پذیر و آسان برای نفوذ به حساب می آید.
WPA
WPA در واقع به معنای فقط یک درمان متوسط بود تا زمانی که آنها بتوانند نهایی کنند. WPA2 که در سال 2004 معرفی شد و در حال حاضر استاندارد مورد استفاده در حال حاضر است. WPA با استفاده از TKIPیا پروتکل یکپارچه کلید موقتیبه عنوان راهی برای اطمینان از صحت پیام استفاده کرد. این متفاوت از WEP بود، که از CRC یا Cyclic Redundancy Check استفاده کرد. TKIP بسیار قوی تر از CRC بود.
متاسفانه، برای حفظ هماهنگی، اتحاد Wi-Fi برخی از جنبه ها را از WEP قرض گرفت، که موجب ناپدید شدن WPA با TKIP شد. WPA شامل یک ویژگی جدید به نام WPS (محافظت از Wi-Fi Protected Setup)بود که قرار بود کاربران را برای اتصال دستگاهها به روتر بیسیم آسانتر کند.
WPA2
WPA2 در اوایل سال 2004 در دسترس قرار گرفت و به طور رسمی مورد نیاز بود. در سال 2006 بزرگترین تغییر بین WPA و WPA2 استفاده از الگوریتم رمزنگاری AES با CCMP به جای TKIP بود.
در WPA، AES اختیاری بود، اما در WPA2، AES اجباری است و TKIP اختیاری است. از نظر امنیت، AES بسیار امن تر از TKIP است. برخی از مسائل موجود در WPA2 وجود دارد، اما آنها تنها در محیط های شرکتی مشکلی دارند و به کاربران خانگی اعمال نمی شوند.
WPA از یک کلید 64 بیتی یا 128 بیتی استفاده می کند که شایع ترین آن 64 بیتی برای روترهای خانگی WPA2-PSK و WPA2-Personal اصطلاحات قابل تعویض هستند.
بنابراین اگر شما نیاز دارید چیزی را از همه چیز به خاطر بسپارید، این است: WPA2 امن ترین پروتکل است و AES با CCMP امن ترین رمزگذاری است. علاوه بر این، WPS باید غیرفعال شود زیرا آن را بسیار آسان می توان هک و ضبط پین روتر، که پس از آن می تواند مورد استفاده قرار گیرد برای اتصال به روتر. اگر سوالی دارید، لطفا نظر خود را بنویسید. لذت ببرید!