تعدادی توزیع لینوکس وجود دارد که هر کدام تمرکز یا طعم خاصی دارند. برخی از توزیع های لینوکس متمرکز بر آزمایش امنیت هستند ، در حالی که برخی دیگر ساخته شده برای بازی هستند. هر کدام از انتخاب ها را انتخاب کنید ، بهترین توزیع های لینوکس همه کارها هستند که به شما امکان می دهند هر کاری که لازم دارید انجام دهید ، مانند دبیان ، فدورا و اوبونتو.
در حالی که اینها نام های بزرگ برای سلطه می جنگند ، نام دیگر در قاب به عنوان یک توزیع برتر و مبتدی پسند است: Linux Mint. Linux Mint و Ubuntu شباهت های زیادی با هم دارند ، اما تفاوت های مهمی نیز وجود دارد که باید در نظر گرفت. برای کمک به شما در انتخاب بین Linux Mint و Ubuntu ، موارد مثبت و منفی را در این راهنمای مفید مقایسه کرده ایم.
Ubuntu vs Linux Mint: همان اما متفاوت
اوبونتو ، اولین بار در سال 2004 منتشر شد ، به عنوان یکی از محبوب ترین توزیع های لینوکس برای رایانه های رومیزی و سرورها به بالای سلسله مراتب لینوکس رسیده است. بر خلاف برخی دیگر از مشکلات ، تیم توسعه اوبونتو از ایجاد تغییرات بزرگ ، معرفی ویژگی های جدید ، تغییر محیط دسک تاپ و موارد دیگر ترس نداشته است.
بر خلاف برخی از تنظیمات سنگین توزیع های لینوکس مانند Arch ، اوبونتو کاملاً مبتدی است. این برنامه با پشتیبانی از سخت افزار اصلی خارج از جعبه همراه با رابطی که مبتدیان می توانند بدون نیاز به باز کردن ترمینال به آن عادت کنند ، ارائه می شود. اگر آن را دوست ندارید ، نگران نباشید - اوبونتو طعم های زیادی برای انتخاب دارد. در حقیقت ، به معنای واقعی کلمه ، در واقع ، همانطور که "طعم های اوبونتو" به تعدادی از شاخه های رسمی اوبونتو که به طور رسمی پشتیبانی می شوند اشاره دارد ، هر یک به یک محیط کاری متفاوت مانند Lubuntu (که میز کار GNOME را با LXDE عوض می کند ) یا Linux MATE (که از نسخه 2 قبل از 2010 گنوم استفاده می کند).
به نوعی ، می توانید Linux Mint را "عطر و طعم" اوبونتو نیز بدانید. این خود بر اساس کد اصلی اوبونتو است ، با یک چرخه انتشار که چند ماه پس از برنامه انتشار اوبونتو دنبال می شود. Linux Mint یک پروژه کاملاً مستقل است ، اما دارای مجموعه ای اصلی از توسعه دهندگان است که ویژگی ها و اهداف پروژه را حفظ می کند.
In_content_1 همه: [300x250] / dfp: [640x360]->Linux Mint ممکن است مبتنی بر Ubuntu باشد ، اما این چیزی بیش از یک spin-off اوبونتو است. این یک رابط کاملا متفاوت ، مضامین بهتر ، برنامه های سفارشی و موارد دیگر است. اگرچه قبلاً به طور پیش فرض شامل برخی از ابزارهای اختصاصی بود (برخلاف اوبونتو) ، این گزینه ها فقط از نسخه 18.1 انتخاب شدند.
چرخه انتشار و سرعت توسعه
از آنجا که Linux Mint مبتنی بر اوبونتو است ، در نهایت چرخه های انتشار مشابهی دارند. نسخه های اصلی اوبونتو در ماه آوریل در یک دوره دو ساله منتشر می شوند ، در حالی که نسخه های جزئی (با نام انتشار موقت) و عمده (با نام LTS یا پشتیبانی پشتیبانی طولانی مدت) هر ساله در ماه آوریل یا اکتبر سقوط می کنند.
اوبونتو توسط Canonical ، یک سازمان انتفاعی مستقر در انگلستان ، تأمین مالی و توسعه می یابد. همچنین از توسعه دهندگان شخص ثالث در خارج ، که (به همراه Canonical) در مجموع تصمیمات اصلی مربوط به پروژه اوبونتو را به طور کلی می گیرند ، پشتیبانی و توسعه می یابد. از طرف دیگر ، Linux Mint از اوبونتو پیروی می کند نسخه های پشتیبانی بلند مدت هر نسخه اصلی Linux Mint چند ماه پس از انتشار LTS اوبونتو دنبال می شود و به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا هرگونه تغییر کد را بررسی کرده و خود را ایجاد کنند. برای این برنامه برنامه ریزی نشده است ، زیرا Linux Mint به توسعه داوطلبانه متکی است.
برخلاف اوبونتو ، Linux Mint یک پروژه اجتماعی بدون پشتیبان اصلی شرکت است ، اگرچه دارای حامیان مالی و اهداکنندگان کمک مالی به طور کلی ، ایده ها و تغییرات می توانند توسط جامعه از طریق وب سایت Linux Mint مورد بحث و رای گیری قرار گیرند.
نصب و سهولت استفاده
Linux Mint و Ubuntu به گونه ای طراحی شده اند که در مقایسه با سایر توزیع های اصلی ، کاربرد آسانی دارند. این فلسفه در رابط کاربری پنهان است ، از نصب اولیه تا استفاده روزمره و عمومی گسترش می یابد.
هنگام نصب Linux Mint یا Ubuntu ، معمولاً برای این کار از یک نصب کننده گرافیک استفاده می کنید . همه چیز به روشنی توضیح داده شده است و چون هر دو محصول مبتنی بر اوبونتو هستند ، بسیاری از گزینه هایی که در Linux Mint یا Ubuntu مشاهده خواهید کرد یکسان هستند. در هر صورت ، باید در هر ساعت با هر distro فعال باشید.
به عنوان هر دو نسخه اصلی Linux Mint و Ubuntu از GNOME (یا در مورد Linux Mint، GNOME) استفاده می شود رابط مبتنی بر دارچین) ، رابطی که مشاهده خواهید کرد برای هدایت ساده است.
Linux Mint رویکرد منوی Windows را دنبال می کند ، برنامه ها و تنظیمات از یک منوی بازشو در گوشه پایین سمت چپ قابل دسترسی هستند. می توانید Linux Mint را با مضامین ، پس زمینه و موارد دیگر سفارشی کنید. اگر به مشکلی برخوردید ، می توانید به راحتی بدون از دست دادن داده های خود ، Linux Mint را دوباره نصب کنید ، مشابه روند بازنشانی ویندوز 10.
رابط کاربری اوبونتو نیز بسیار آسان است. شما می توانید از نوار سمت چپ به برنامه های در حال اجرا و مورد علاقه خود دسترسی داشته باشید ، همچنین از طریق کشوی برنامه در پایین سمت چپ به همه برنامه ها و تنظیمات نصب شده خود دسترسی پیدا کنید. مانند Linux Mint ، می توانید محیط دسک تاپ خود را با مضامین ، ابزارک ها و پس زمینه های سفارشی تنظیم کنید. اگر از سخت افزار قدیمی استفاده می کنید ، احتمالاً بهتر است Linux Mint یا "عطر و طعم" کمتری از اوبونتو مانند Lubuntu یا Xubuntu را انتخاب کنید.
اگر در هر دو distro به مشکلی برخوردید ، می توانید از انجمن های بزرگ انجمن اوبونتو و Linux Mint ، جایی که س questionsال می کنید و از سایر داوطلبان جامعه پشتیبانی می کنید ، بهره مند شوید. همچنین می توانید از طریق راهنمای کاربر Linux Mint و ویکی اوبونتو به
گزینه های نرم افزارمراجعه کرده و به دنبال پاسخ مشکلات باشید. h2>در دسترس بودن نرم افزار در اوبونتو و Linux Mint نیز تقریباً مشابه است. مانند اوبونتو ، Linux Mint از مدیر بسته APT برای بسته های نرم افزاری استفاده می کند. از طریق یک ترمینال ، می توان از APT برای نصب یا حذف بسته ها و به روزرسانی کامل سیستم شما استفاده کرد.
هر دو سیستم عامل مخازن مشابهی دارند (به ویژه برای برنامه ها و سرویس های اصلی) ، یافتن و استفاده از همان نوع برنامه ها در هر دو بخش را آسان می کند. ابزارهایی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند ، مانند تقویم ، ماشین حساب ، مرورگر وب (Firefox ، به طور پیش فرض) و موارد دیگر بین Linux Mint و Ubuntu مشترک هستند. Linux Mint دارای ابزار مدیریت نرم افزار مخصوص خود برای نصب نرم افزار است ، در حالی که اوبونتو از نرم افزار GNOME استفاده می کند. در هر صورت ، هر دو برنامه پوششی برای APT هستند و از مخازن اصلی مشابه نرم افزاری نصب می کنند ، اگرچه Linux Mint مخازن اختصاصی خود را برای برنامه های Linux Mint دارد.
در صورت نیاز به نصب نرم افزار اختصاصی (مانند درایورهای گرافیک یا رمزگذارهای رسانه ای) ، هم Linux Mint و هم اوبونتو ابزاری را برای این کار ارائه می دهند. معمولاً می توانید این را از طریق نصب کننده روی هر دو سیستم نصب کنید ، اما می توانید از طریق aptیا با استفاده از ابزار مدیریت نرم افزار هر پلت فرم به صورت دستی این موارد را نصب کنید.
بزرگترین تفاوت در این است در سرعت استفاده از نرم افزار GNOME نسبت به ابزار مدیریت نرم افزار خود لینوکس کندتر است ، اما اگر رایانه شما از آب کافی برخوردار است ، این مسئله نباید زیاد مشکل ساز شود.
Linux Mint vs Ubuntu: انتخاب لینوکس Distro For You
Linux Mint و Ubuntu تجربه های کمی متفاوت اما بسیاری از مزایای مشابه را ارائه می دهند. لینوکس مینت به عنوان یک توزیع کننده مبتنی بر اوبونتو ، کدهای مشابه زیادی را به اشتراک می گذارد ، اما با تغییراتی که ایجاد آن می تواند یک سیستم دوستانه تر برای استفاده باشد - حتی بیشتر از خود اوبونتو.
اگر می خواهید چیز جدیدی را امتحان کنید ، می توانید Linux Mint و ویندوز با دو بوت به شما این فرصت را بدهد که به راحتی بین سیستم عامل ها جابجا شوید. می توانید همین کار را با اوبونتو انجام دهید را انتخاب کنید ، یا می توانید با استفاده از لایه سازگاری Windows Subsystem for Linux به اجرای توزیع لینوکس در ویندوز 10 فکر کنید. ! - محتوای AI پایان 1 ->