HDG توضیح می دهد: اترنت چیست و آیا از فای بهتر است؟

کابل های مختلف اترنت سازگار با عقب هستند ، به این معنی که باید با یکدیگر کار کنند. شبکه هایی که از استانداردهای کابل کشی اترنت استفاده می کنند ، تنها قادر به انتقال و دریافت داده در حد بالایی کابل با کمترین امتیاز هستند.

In_content_1 همه: [300x250] / dfp: [640x360]->

این تقریبا در مورد کلیه تغییرات استانداردهای اترنت نیز صادق است. دستگاههایی با استفاده از استاندارد اترنت سریع (قادر به سرعت 100 مگابیت) به طور کلی با دستگاههایی با استفاده از استاندارد اترنت گیگابیت (1 گیگابایت و بالاتر) ارتباط برقرار می کنند. به عنوان مثال ، اترنت در مقابل وای فایاین نام نشان می دهد ، اتصالات بی سیم (یا WiFi) جایگزینی بی سیم برای اتصالات سیمی و اترنت ارائه می دهند. هر دو روش مزایا و مضرات متمایز خود را نسبت به دیگری ارائه می دهند.

اترنت به طور کلی از مزیت سرعت نسبت به اتصالات WiFi برخوردار است ، با حداکثر سرعت از 10Mbits (مگابیت) تا 100 گیگابایت (گیگابیت) در دسترس است. شبکه های WiFi معمولی بسیار کندتر هستند ، به دلیل عدم قطع اختلال در سایر سیگنال های رادیویی و موانع باعث کاهش سرعت و کیفیت هر شبکه بی سیم می شود.

در زمینه WiFi ، موانع دیوارهای فیزیکی و اشیاء دیگر هستند. می تواند سیگنال های WiFi را بین یک دستگاه و یک روتر شبکه مسدود یا تخریب کند. با طراحی ، این مشکلی برای اتصالات سیمی اترنت نیست ، با فرض اینکه شما فضای لازم برای کابل کشی اترنت را دارید. اگرچه امکان سیگنال های WiFi را تقویت کنید وجود دارد ، اتصال اترنت با مشکل به طور کامل از بین می رود.

امنیت همچنین مشکلی برای شبکه های WiFi. شبکه های WiFi را می توان با سهولت بیشتر از شبکه فقط اترنت ، که در آن شما به دسترسی فیزیکی برای نقص شبکه نیاز دارید ، نقض کرد. شما می توانید WiFi خود را ایمن کنید برای کاهش این خطر کمک کنید ، اگرچه شما نمی توانید آن را به طور کامل از بین ببرید.

با وجود این ، یک نزول بزرگ به Ethernet vs WiFi وجود دارد. اتصال بی سیم به شبکه ها این امکان را برای دستگاه های تلفن همراه فراهم کرده است که طی چند دهه گذشته به یک امکان عملی تبدیل شوند ، سرعت و امنیت تجارت برای حمل و نقل و اندازه.

بهترین شبکه ها آنهایی هستند که از ترکیبی از اتصالات اترنت برای دستگاه های استاتیک استفاده می کنند. مانند رایانه های شخصی و سرورها و اتصالات WiFi را برای دستگاه های کوچکتر و همراه امن کنید. این امر در مورد شبکه های موجود در خانه و همچنین در محیط های تجاری نیز صدق می کند.

محدودیت های اترنت

محدودیت هایی در استاندارد اترنت وجود دارد که باید به رسمیت شناخته شود ، به خصوص اگر شما همانطور که به اختصار اشاره کردیم ، اترنت همیشه عملی ترین راه حل نیست. در بعضی موارد ، دستگاه های قابل حمل مانند لپ تاپ ها اتصال اترنت را ارائه می دهند تا شبکه سیمی را امکان پذیر کند ، اما این امر نیاز به ایجاد زیرساخت ها دارد تا بتواند از آن استفاده کند.

این بدان معنی است که کابل ها گذاشته می شوند ، مخفی می شوند. از طریق دیوارها و سایر موانع جسمی مشاهده کنید. اگر این کابل کشی از طریق نصب ضعیف آسیب دیده یا به شکل نادرست ایجاد شود ، اتصال به شبکه خراب می شود.

اگر کابل اترنت ضعیف از تداخل الکترومغناطیسی محافظت شود ، به خصوص در کابل کشی ارزان تر و کابل های قدیمی تر Cat-5 ، همین اتفاق می تواند رخ دهد. استفاده از کابل کشی با درجه بالاتر ، از جمله کابل های Cat-6 ، می تواند به رفع این مشکل کمک کند.

با این حال ، یکی از بزرگترین محدودیت ها ، طول کابل کشی است. هر چه کابل اترنت طولانی تر باشد ، کندتر می شود و میزان تداخل با آن بیشتر می شود. به همین دلیل حداکثر طول مجاز برای کابل های معتبر اترنت 100 متر است.

کابل های طولانی تر از لحاظ تئوریک می توانند کار کنند ، اما کیفیت اتصال به عنوان یک نتیجه احتمالاً متضرر خواهد شد.

موارد جایگزین برای اترنت

کابل کشی اترنت کاملاً انعطاف پذیر است می تواند برای اهداف دیگری غیر از ارسال و دریافت داده استفاده شود.

یکی از این کارها تأمین نیرو برای انواع خاصی از دستگاه ها مانند تلفن های دارای صدای بیش از IP (VOIP) و دوربین های IP است که از Power over Ethernet استفاده می کند. (PoE) این به شما امکان می دهد داده ها را همزمان با دریافت برق از یک کابل واحد ، ارسال و دریافت کنید.

اتصالات برق بیش از اترنت (PoE) معمولاً به تجهیزات اضافی برای کار نیاز دارند ، مانند یک سوئیچ شبکه PoE قادر به استفاده هستند.

یکی دیگر از کاربردهای بالقوه برای اترنت ، به ویژه در تنظیمات رسانه ، HDMI از طریق اترنت است. در حالی که معمولاً مبدل ویژه لازم است ، HDMI از طریق اترنت به شما امکان می دهد فاصله بین یک دستگاه پخش رسانه ای و یک دستگاه خروجی مانند یک تلویزیون را بسیار زیاد کنید ، جایی که کابل کشی معمولی HDMI در غیر این صورت به حدود 15 متر محدود می شود.

در آخر ، کابل کشی USB با استفاده از مبدل USB به اترنت قابل افزایش است. با توجه به اینکه محدودیت کابل کشی USB در حدود 3 تا 5 متر است ، این روش دیگری برای اتصال دستگاهها (مانند دوربین USB) در مسافت بیشتر است که اتصال معمولی غیر عملی یا غیرممکن است.

اترنت: هنوز هم مناسب است

اترنت هنوز ستون فقرات است که شبکه های مدرن و محلی گسترده را در بر می گیرد و سریعترین و مطمئن ترین روش ارتباط بین دستگاه ها در شبکه های رایانه ای باقی مانده است. همچنین می تواند برای کمک به گسترش طیف وسیعی از دستگاه های خروجی دیگر ، مانند HDMI ، و همچنین تأمین برق دستگاه هایی با استفاده از Power over Ethernet استفاده شود.

اگر می خواهید دستگاه های خود را با استفاده از اتصال سیمی متصل کنید ، اما فاقد فضای و ظرفیت لازم برای کابل کشی اترنت است ، می توانید در عوض از دستگاه های اترنت با آداپتورهای برق استفاده کنید.

پست های مرتبط: