Vsync چیست و آیا باید از آن استفاده کنید؟

Vsync گزینه ای است که در اکثر بازی های ویدیویی رایانه شخصی و حتی گاهی در سایر برنامه ها مشاهده خواهید کرد. اما Vsync چیست؟ چه کار میکند؟ آیا باید آن را روشن یا خاموش کرد؟

پاسخ به این مسئله پیچیده است ، اما وقتی هدف Vsync را فهمید ، می دانید چه موقع آن را روشن یا خاموش بگذارید.

Vsync چیست؟

اولین چیزی که باید بدانید این است که مانیتور شما می تواند هر ثانیه تعداد مشخصی از تصاویر گسسته را نشان دهد. این به عنوان نرخ تازه سازیشناخته می شود ، این چند بار است که مانیتور می تواند با استفاده از چیز جدید ، تصویر را کاملاً روی صفحه تازه کند.

اگر از قبل نمی دانید ، توهم تصاویر متحرک روی صفحه با نمایش سریع توالی تصاویر ثابت ایجاد می شود. هر تصویر موضوع را در برشی از زمان متفاوت نشان می دهد. بیشتر فیلم هایی که در سینما تماشا می کنید با سرعت 24 فریم در ثانیه فیلمبرداری می شوند. بنابراین شما می توانید 24 برش از زمان را در هر ثانیه نشان دهید.

همچنین محتوای بسیار زیادی با سرعت 30 و 60 فریم در ثانیه ضبط شده است. به عنوان مثال دوربین اکشن فیلم با سرعت 60 فریم در ثانیه ضبط می شود.

فریم های منحصر به فرد دیگری که می توانند در یک ثانیه نشان داده شوند ، حرکت صاف و واضح تری ظاهر می شود. مغز شما فریم ها را با هم ادغام می کند و آن را به عنوان یک تصویر متحرک درک می کند.

In_content_1 همه: [300x250] / dfp: [640x360]->
googletag.cmd.push (تابع () {googletag.display ('snhb-In_content_1-0')؛})؛

در سیستم رایانه ای ، پردازنده گرافیکی (واحد پردازش گرافیک) فریم هایی را برای ارسال به صفحه آماده می کند. با این حال ، اگر صفحه نمایش برای قاب جدید آماده نیست ، زیرا هنوز روی ترسیم قاب قبلی کار می کند ، می تواند باعث ایجاد موقعیتی شود که قطعات فریم های مختلف به طور همزمان نمایش داده شوند. منظور از Vsync این است که از طریق همگام سازی فریم ها از پردازنده گرافیکی با نرخ تازه سازی مانیتور ، از این وضعیت جلوگیری کند. . یعنی 60 بار در ثانیه. اکثر مانیتورها و تلویزیون های رایانه ای حداقل این مقدار را ارائه می دهند.

همچنین می توانید مانیتورهای رایانه را در انواع نرخ تازه سازی خریداری کنید که شامل: 75 هرتز ، 120 هرتز ، 144 هرتز ، 240 هرتز و 300 هرتز ممکن است اعداد عجیب و غریب دیگری نیز وجود داشته باشد ، اما این موارد معمول است ، با نرخ تازه سازی بالاتر در سیستم های بازی تخصصی ، نادرتر است.

تلویزیون ها تقریباً همه هستند واحدهای 60 هرتز با مجموعه 120 هرتز اکنون همراه با آخرین نسل کنسول های بازی که از این نرخ تازه سازی پشتیبانی می کنند ، وارد بازار اصلی می شوند.

تطبیق نرخ فریم با نرخ تازه سازی

لازم نیست سرعت تازه سازی صفحه دقیقاً با نرخ فریم محتوا مطابقت داشته باشد. به عنوان مثال ، اگر در حال پخش 30 فریم در ثانیه فیلم بر روی نمایشگر 60 هرتز هستید ، پس فقط باید دو فریم یکسان را در 60 هرتز نمایش دهید ، در مجموع 30 فریم منحصر به فرد.

فیلم های 24 فریم در ثانیه یک چالش است ، زیرا 24 به طور منظم به 60 تقسیم نمی شود. برای حل این روش های مختلفی وجود دارد. برخی از صفحه ها از نوعی تبدیل ویدیو استفاده می کنند که به عنوان "pulldown" شناخته می شود و عدم تطابق موجود در هزینه اجرای محتوا را با سرعت کمی متفاوت از آنچه در نظر گرفته شده جبران می کند.

بسیاری از نمایشگرهای مدرن می توانند همچنین به نرخ های تازه سازی متفاوت تغییر دهید. بنابراین یک تلویزیون ممکن است به 48 هرتز یا حتی 24 هرتز تبدیل شود تا با فیلمهای 24 فریم در ثانیه هماهنگی کامل داشته باشد. تلویزیون های 120 هرتز مجبور به این کار نیستند ، زیرا 24 به طور مساوی به 120 تقسیم می شوند.

زمان استفاده از Vsync

با بازی های ویدیویی ، فریم ها به صورت مرتب تولید نمی شوند با فیلم یا فیلم. بدون هیچ محدودیتی ، پردازنده ، GPU و موتور بازی سعی در تولید هرچه بیشتر فریم دارند. با این وجود ، از آنجا که حجم کاری که موتور بازی بر روی این اجزا ایجاد می کند ممکن است متفاوت باشد ، ممکن است نرخ فریم نوسان کند. شما می توانید این داستان بگویید پاره شدن صفحه که در آن قسمت های مختلف تصویر در یک خط قرار نمی گیرند.

وقتی Vsync را فعال می کنید ، GPU شما فقط یک فریم می فرستد تا نمایش داده شود وقتی که مانیتور آماده ترسیم یک قاب جدید است. ، همچنین به طور موثر سرعت ارائه فریم ها را محدود می کند. اما این در واقع می تواند مسئله دیگری ایجاد کند که ناشی از "بافر" شدن فریم ها است. در مرحله بعدی ، ما در مورد دو نوع رایج بافر بافریم بحث خواهیم کرد.

Double-Versus Triple- Buffered Vsync

"buffer" نوعی از حافظه است که به عنوان یک منطقه انتظار تعیین می شود بخوانید وقتی دستگاه یا فرایند دیگری برای آن آماده است. وقتی GPU شما یک فریم ارائه می دهد ، در یک بافر نوشته می شود. سپس صفحه ، قاب را از آن بافر می خواند تا ترسیم شود.

امروزه به اصطلاح "بافر مضاعف" معمول است. دو بافر وجود دارد که به نوبت به عنوان بافر "جلو" و عقب عمل می کنند. این صفحه فریم را از بافر جلو می کشد ، در حالی که GPU در بافر عقب می نویسد. سپس دو بافر نقش را تغییر می دهند و روند تکرار می شود.

بدون Vsync ، هر دو زمان بافر را می توان عوض کرد. بنابراین این امکان وجود دارد که صفحه بخشی از هر بافر را در قاب بکشد ، که منجر به پاره شدن می شود. وقتی Vsync را روشن می کنید ، این پارگی از بین می رود. با این حال ، اگر GPU نتواند نوشتن در بافر پشتی را در 1/60 ثانیه به پایان برساند ، از این قاب صرف نظر می شود. این منجر به 30 فریم موثر در ثانیه می شود.

مگر اینکه کامپیوتر شما بتواند بصورت مداوم 60 فریم در ثانیه ارائه می دهد ، شما می توانید 30 فریم در ثانیه قفل شده یا فریم های شدید را تجربه کنید که بین 30 تا 60 قطع می شود.

بافر سه گانه بافر پشتی دوم را اضافه می کند ، به این معنی که همیشه یک فریم وجود دارد آماده برای تعویض بافر جلو ، امکان داشتن تعداد عجیب و غریب مانند 45 یا 59 فریم در ثانیه در صفحه 60 هرتز را فراهم می کند. اگر این گزینه به شما داده شود ، بافر سه گانه همیشه گزینه خوبی است.

انواع پیشرفته Vsync

سازندگان کارت گرافیک همچنان با پارگی صفحه و سایر مصنوعات ناشی از پارگی صفحه درگیر می شوند. هر سازنده اصلی نسخه های پیشرفته Vsync را ارائه داده است که سعی می کند همه مزایای آن را بدون اشکال ارائه دهد.

انویدیا دارای AdaptiveSync و FastSync است که هرکدام رویکرد هوشمندانه خود را نسبت به Vsync دارند. در صورتی که نرخ فریم بازی مساوی یا بیشتر از نرخ تازه سازی باشد ، حالت اول Vsync را روشن می کند. در صورت پایین آمدن آن ، Vsync غیرفعال می شود ، تاخیر بافر را از بین می برد. راه حل دوم بهتر است زیرا بافر سه گانه را امکان پذیر می کند و بالاترین نرخ فریم را بدون پارگی فراهم می کند.

AMD دارای Enhanced Sync است که مانند AdaptiveSync است. h2>

یک گزینه قدرتمند برای Vsync وجود دارد که به عنوان نرخ تازه سازی متغیر شناخته می شود. فناوری انویدیا به عنوان G-Sync شناخته می شود و AMD FreeSync را توسعه داده است اما استفاده از آن را برای همه آزاد و رایگان کرده است.

هر دو فناوری به مانیتور اجازه می دهند و GPU با یکدیگر صحبت می کنند به گونه ای که فریم ها با دقت تقریباً بی نقص همگام سازی می شوند. به عبارت دیگر ، تمام اشکالات Vsync در اینجا مطرح شده است.

مهمترین نکته این است که مانیتور باید از فناوری پشتیبانی کند. به ندرت می توان مانیتورهایی را یافت که از هر دو استاندارد پشتیبانی کنند ، اما انویدیا اخیراً از برخی مانیتورها پشتیبانی FreeSync را تسلیم کرده و اضافه کرده است. همچنین می توانید FreeSync را روی مانیتورهایی که توسط Nvidia در لیست سفید قرار ندارند ، فعال کنید اما نتایج ممکن است در بعضی موارد عالی نباشد.

بنابراین بیایید آنچه را که باید در مورد استفاده از Vsync بدانید خلاصه کنیم:

  • اگر بازی شما نمی تواند نرخ فریم برابر یا بیشتر از نرخ تازه سازی مانیتور شما را حفظ کند ، بافر سه گانه را فعال کنید یا نرخ تازه سازی را کاهش دهید.
  • اگر GPU شما نسخه پیشرفته تری از Vsync را ارائه می دهد ، ارزش آزمایش دارد در صورت دسترسی به Vsync ، G-Sync و FreeSync گزینه های مطلوبی برای G-Sync و FreeSync هستند.
  • اگر می خواهید حداقل تاخیر ورودی برای بازی های رقابتی داشته باشید ، Vsync را خاموش و فعال کنید. اگر پارامتر تازه سازی در دسترس نباشد ، با پارگی صفحه نمایش
  • اصول اولیه Vsync چیست. اکنون به آنجا بروید و با یک تجربه بازی بدون اشک از آن لذت ببرید.

    Related posts:


    31.03.2021